Kamps: ‘Zolang er vanuit de overheid geen enkele controle op integriteitsschendingen door het CBR wordt geregeld, moeten journalisten onderzoek blijven doen!’

Al twee jaar strijd de Achterhoeker tegen misstanden, misleidingen, een ongekende angstcultuur binnen de rijschoolwereld vanuit het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen. In die jaren probeerde hij via de politie Oost-Nederland, het Openbaar Ministerie, het Directoraat Generaal Mobiliteit, de minister en een ongekend aantal anderen aandacht te vragen voor de controle op het CBR. Tevergeefs. Maar de voormalig tv-producent weet van geen wijken.

‘Ik zou wel een hele slechte journalist zijn als ik mij laat afschrikken door de meer dan 50 keer dat Pechtold de Enschedese politie op ons onderzoek afstuurde, door misleidingen van de rechterlijke macht met valse verklaringen van een handjevol lokale examinator. Nederland verdient een betrouwbare overheid! Laat een van de nieuwe ministers maar een onafhankelijk onderzoek instellen. Pechtold heeft nu al meer dan 1 miljoen uitgegeven om het journalistieke onderzoek te frustreren. Dat duidt er op dat er echt veel mis is bij het CBR en met hem. Dan kan er nog wel een paar ton bij voor een onderzoek naar wie structureel onze maatschappij belazerd. Ik heb niets te verbergen en kan alles bewijzen. “

‘Mensen denken dat ik het probleem ben, maar dat is niet zo. Het CBR is een goed, of eigenlijk een slecht, voorbeeld van hoe Nederlanders gewend zijn geraakt aan een onbetrouwbare overheid. Hoe vaak ik wel niet de vraag heb gekregen ‘Is het die allemaal waard?’. Voor mij is dat een absurde vraag.

Hoe het CBR zich al meer dan twintig jaar kan gedragen is een schrijnend voorbeeld van hoe het in een land mis kan gaan. In andere landen gedraagt de centrale overheid zich zoals het CBR dat in ons land doet; dan krijg je een dictatuur.

‘Bestaande wetten naar je eigen hand zetten, eigen wetgeving opdringen, een angstcultuur opbouwen en in stand houden en critici verbannen naar Siberië. Alexander Pechtold en een deel van zijn management gedragen zich feitelijk net zo. Niet alleen richting mij hoor. De Hagenaar Kris Kalloe werd 20 jaar geleden als door Vera Bergkamp, de voormalig voorzitter van ons parlement, op exact dezelfde wijze kapotgemaakt door intimidatie, provocatie. Vera Bergkamp scheepte Kris Kalloe op met een schadeclaim van 5 miljoen euro voor een groot treinongeluk veroorzaakt door een CBR examinatrice’

Kamps is duidelijk in ons gesprek: “‘Zolang er vanuit de overheid geen enkele controle op integriteitsschendingen door het CBR wordt geregeld, moeten journalisten onderzoek blijven doen!’

Hij verwijst naar zijn mishandeling op 8 maart 2022 bij het CBR Examencentrum in Enschede. ‘Zes weken later was de korpschef van politie, Wolter Alberts, al geinformeerd over de werkelijke toedracht. Een getuige verklaarde bij de politie dat een van de verdachten, de zoon van de grootste rijopleider van Enschede, tegen haar zei toen ze vroeg waarom Kamps werd aangevallen ‘Hij verdient het om wat hij schrijft’

‘Maar niet alleen korpschef Wolter Alberts, ook de huidige baas van de politie Nederland (Janny Knol), de huidige burgemeester van Enschede en de Nederlandse Vereniging voor Journalisten keken de andere kant op. Of nog erger in het geval van de Enschedese politie; ze lieten alle belastende camerabeelden verdwijnen en frustreerden het onderzoek naar mijn mishandeling. Alles was er op gericht, ook bij het Openbaar Ministerie, om mij te framen en de belasten. Ik heb aan die dag PTSS overgehouden, maar het onderzoek gaat door. Twee uurtjes per dag kan ik nog redelijke functioneren. Twee uurtjes…. Maar ja, het is het nu al waard. Ik zie wat het doet met Kris Kalloe en anderen als je opkomt voor onze grondrechten.”

‘Het is natuurlijk in- en intriest dat regionale media zoals RTV Oost en Dagblad Tubantia geen enkele interesse hebben gehad in de werkelijke achtergronden van ons onderzoek naar het CBR. Hoe ze bijna kinderlijk naïef alle verzinselen en valse verklaringen van Alexander Pechtold als feitelijk nieuws hebben gepresenteerd. Aan de andere kant: dat is nu eenmaal de staat van een flink deel van de (regionale) media. Geen tijd, geen budget en een gebrek aan echte journalisten. Vergelijk het een beetje met de Staatstelevisie in enge landen’